مانیتورینگ علاپم حیاتی آربون مد

این دستگاه جهت نمایش علائم حیاتی بیمار به طور مستمر به کار می‌رود و اطلاعات مربوط به علائم حیاتی مددجو را جمع آوری کرده و آنها را بر روی صفحه نمایش ظاهر می‌کند و در شرایط نامطلوب بیمار هشدارهای لازم را به تیم پزشکی می‌دهد.

من را در شبكه هاي اجتماعي دنبال كنيد

اهمیت استفاده از دستگاه نوار قلب

استفاده از دستگاه نوار قلب (ECG) در مراقبت‌های پزشکی و تشخیص اختلالات قلبی اهمیت بسیاری دارد. در زیر تعدادی از اهمیت‌های استفاده از این دستگاه را بررسی می‌کنیم:

تشخیص اختلالات قلبی: دستگاه نوار قلب به پزشکان امکان می‌دهد تا الکتروکاردیوگرام (ECG) را از فعالیت قلب بیماران ضبط کرده و تغییرات در الکتریکی قلب را تجزیه و تحلیل کنند. این اطلاعات ممکن است اختلالات مانند آریتمی‌ها (نابسامانی ضربان قلب)، ایسکمی قلبی (کاهش عرض عروق قلبی) و اختلالات تنظیم ضربان قلب را نشان دهد.

بررسی علائم شکایت‌ناک: وقتی بیماران به شکایت‌های قلبی مثل درد در قفسه سینه، نفس‌نفسی، فشار در قفسه سینه یا سایر علائم مرتبط با قلب مراجعه می‌کنند، دستگاه نوار قلب می‌تواند به پزشک کمک کند تا علت این شکایات را تشخیص دهد.

نظارت در طول زمان: ECG به پزشکان اجازه می‌دهد تا فعالیت قلبی بیمار را به مدت طولانی‌تری نظارت کنند. این اطلاعات می‌توانند در تشخیص مشکلات قلبی که در طول زمان تغییر می‌کنند، مفید باشند.

اورژانس‌های قلبی: در موارد اورژانسی مانند حملات قلبی، دستگاه نوار قلب به پزشکان امکان می‌دهد تا سریعاً بررسی کنند که آیا بیمار در وضعیت قلبی خطرناکی قرار دارد یا خیر. این اطلاعات می‌توانند در تصمیم‌گیری‌های اورژانسی و تعیین درمان‌های فوری مفید باشند. تحقیقات پزشکی: ECG ابزار مهمی در تحقیقات پزشکی است. این اطلاعات می‌توانند در مطالعه و تحلیل بیماران در مطالعات بالینی، توسعه تشخیص‌های جدید و بهبود درمان‌های قلبی استفاده شوند.

چه پزشکانی از دستگاه نوار قلب استفاده میکنند؟

دستگاه نوار قلب (ECG) یک ابزار پزشکی اساسی است که توسط انواع مختلف پزشکان و متخصصان پزشکی برای تشخیص و مانیتور کردن فعالیت قلبی بیماران استفاده می‌شود.

پزشکان قلب و عروق (کاردیولوژیست): کاردیولوژیست‌ها پزشکان متخصص در بررسی و درمان مشکلات و اختلالات قلبی هستند. آن‌ها از دستگاه نوار قلب به عنوان یکی از ابزارهای اصلی برای تشخیص و مانیتور کردن بیماران با مشکلات قلبی استفاده می‌کنند.

پزشکان اورژانسی (پزشکان عمومی): در مواقع اورژانسی مانند حملات قلبی و مشکلات قلبی دیگر، پزشکان اورژانسی از دستگاه نوار قلب برای ارزیابی فوری وضعیت قلبی بیماران استفاده می‌کنند و تصمیم به درمان فوری می‌گیرند.

پزشکان داخلی (اندوکرینولوژیست، نفرولوژیست و …): پزشکان داخلی ممکن است از دستگاه نوار قلب برای تشخیص و مانیتور کردن مشکلات قلبی مرتبط با بیماری‌های داخلی مانند دیابت یا افرادی که دارای فشار خون بالا هستند، استفاده کنند.

پزشکان جراحی (جراحان قلب و عروق): در زمان عمل جراحی قلبی و عروقی، جراحان به دستگاه نوار قلب راه می‌اندازند تا به صورت لحظه‌ای وضعیت قلب بیمار را نظارت کنند و در صورت لزوم اقدامات اضافی انجام دهند.

پرستاران: پرستاران نیز از دستگاه نوار قلب در بخش‌های مختلف بیمارستان، مراکز مراقبت از سلامت و کلینیک‌ها برای نظارت مداوم بر فعالیت قلبی بیماران استفاده می‌کنند و در صورت لزوم به پزشکان گزارش می‌دهند.

پزشکان عمومی: پزشکان عمومی نیز در برخی موارد از دستگاه نوار قلب برای ارزیابی اولیه وضعیت قلب بیماران استفاده می‌کنند و در صورت نیاز بیماران را به تخصص‌های مرتبط معرفی می‌کنند. به طور کلی، دستگاه نوار قلب یک ابزار پایه و اساسی در تشخیص و مراقبت از مشکلات قلبی است و توسط انواع مختلف متخصصان پزشکی برای ارزیابی و مانیتورینگ فعالیت قلبی بیماران مورد استفاده قرار می‌گیرد
بیشتر بخوانید

دستگاه مانیتورینگ علائم حیاتی چیست؟

دستگاه مانیتورینگ علائم حیاتی، ابزاری حیاتی در مراقبت‌ های پزشکی محسوب می شود. دستگاه مورد نظر وظیفه‌ اندازه‌گیری و نمایش مداوم پارامترهای حیاتی مانند ضربان قلب، فشار خون، تنفس، میزان اشباع اکسیژن خون و دمای بدن را بر عهده دارد.

این دستگاه‌ در بخش‌ های مختلف بیمارستان مانند اورژانس، اتاق عمل، بخش‌ مراقبت‌ های ویژه (ICU، CCU، NICU) و منازل برای مراقبت از بیماران کاربرد دارد.

استفاده از دستگاه مانیتورینگ علائم حیاتی به پزشکان و پرستاران کمک می ‌کند تا وضعیت بیماران را به طور دقیق رصد کنند. همچنین در صورت بروز هرگونه مشکل، به سرعت اقدام نمایند. با کمک این دستگاه‌ ها می ‌توان عوارض و مشکلات احتمالی را در مراحل اولیه تشخیص داد و از بروز آن ها جلوگیری نمود.

به دنبال دستگاه مانیتورینگ علائم حیاتی هستید اما بودجه شما محدود است؟ نگران نباشید! مانیتورینگ دست دوم راه حل خوبی برای شماست. این دستگاه ‌ها قبلا توسط افراد دیگر استفاده شده ‌اند و به همین دلیل قیمت پایین ‌تری دارند. با این حال، قبل از خرید مانیتورینگ علائم حیاتی دست دوم، باید به نکاتی توجه کنید.

خرید مانیتورینگ علائم حیاتی از نوع کارکرده یا دست دوم می ‌تواند راهی اقتصادی برای دسترسی به این دستگاه‌های حیاتی باشد و به شما کمک کند تا از سلامت خود یا عزیزانتان مراقبت نمایید.

قیمت مانیتورینگ علائم حیاتی دست دوم

در بازار فروش دستگاه مانیتورینگ علائم حیاتی کارکرده، قیمت مناسب این تجهیزات از جمله اصلی‌ ترین عواملی است که باعث شده تا تقاضا برای آن‌ بسیار بالا باشد.

قیمت مانیتورینگ علائم حیاتی دست دوم به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

  • وضعیت فیزیکی: دستگاه ‌هایی که در شرایط مطلوبی نگهداری شده‌ اند، از قیمت بسیار بیشتری نسبت به دستگاه‌ های مشابه با ظاهری کهنه ‌تر برخوردار هستند.
  • طول عمر: به طور کلی هر چه عمر دستگاه بیشتر باشد، قیمت مانیتورینگ علائم حیاتی نیز پایین ‌تر خواهد بود.
  • برند: برندهای معتبر و شناخته ‌شده معمولاً قیمت بالاتری نسبت به برند های کمتر شناخته‌ شده دارند.
  • ویژگی‌ها: دستگاه‌ هایی که دارای ویژگی ‌های بیشتر و پیشرفته ‌تری می باشند، از قیمت بالاتری برخوردار هستند.
  • عملکرد: به طور کلی، دستگاه ‌هایی که تحت فرآیند تست جامع قرار گرفته و عملکرد صحیح آن ها به طور کامل تأیید شده است، از قیمتی بالاتر در مقایسه با دستگاه‌ هایی که نیازمند تعمیر یا بررسی‌ های بیشتر هستند، برخوردار میباشند.

برخی نکات قابل توجه در زمان خرید مانیتورینگ علائم حیاتی

انتخاب مانیتورینگ علائم حیاتی مناسب، امری حائز اهمیت در مراقبت ‌های پزشکی و بالینی است. در هنگام خرید مانیتورینگ علائم حیاتی، باید به فاکتورهای متعددی توجه کرد تا از انتخابی صحیح و کارآمد اطمینان حاصل نمود.

نکات کلیدی در انتخاب مانیتورینگ علائم حیاتی:
  1. نوع کاربرد: ابتدا باید مشخص شود که از دستگاه مانیتورینگ علائم حیاتی برای چه نوع بیمارانی و در چه محیطی استفاده خواهد شد. مانیتورهای مختلفی برای کاربردهای متنوع مانند بخش مراقبت ‌های ویژه، اورژانس، بخش ‌های سرپایی و یا مراقبت در منزل طراحی شده ‌اند.
  2. پارامترهای اندازه‌گیری: مشخص کنید که به اندازه‌گیری چه پارامترهایی نیاز دارید. پارامترهای حیاتی متعددی مانند ضربان قلب، فشار خون، نرخ تنفس، سطح اکسیژن خون، دمای بدن توسط این دستگاه‌ ها قابل اندازه‌ گیری هستند.
  3. قابلیت حمل: اگر به دستگاهی نیاز دارید که بتوانید آن را به راحتی جا به جا کنید، باید به وزن و ابعاد آن توجه نمایید. مانیتورهای قابل حمل برای استفاده در آمبولانس ‌ها و یا مراقبت در منزل مناسب هستند.
  4. نرخ و هزینه: قیمت مانیتورینگ علائم حیاتی بسیار متنوع است. باید با توجه به بودجه و نیاز خود، دستگاهی را انتخاب کنید که از نظر اقتصادی مقرون ‌به ‌صرفه باشد.
  5. قابلیت ‌های اضافی: برخی از مانیتورها به قابلیت‌ های اضافی مانند قابلیت اتصال به شبکه، ذخیره‌ سازی اطلاعات، چاپ نتایج مجهز هستند.
  6. برند و خدمات پس از فروش: از برندهای معتبر و دارای خدمات پس از فروش مناسب خرید کنید تا در صورت بروز مشکل، بتوانید به راحتی از خدمات پشتیبانی و تعمیرات بهره‌ مند شوید.

با در نظر گرفتن این نکات، می ‌توانید مانیتورینگ علائم حیاتی را انتخاب کنید که به بهترین نحو نیازهای شما را برآورده سازد. از طرف دیگر بتواند در ارائه مراقبت ‌های باکیفیت به بیماران یاری ‌رسانتان باشد.

نکات ایمنی کوتر

  • عملکرد مدار ایمنی صفحه بیمار باید پیش از هر جراحی کاملا بررسی شود.
    • در حالت مونوپلار اگر صفحه بیمار بسته نشود یا اتصال صحیحی نداشته باشد، جریان از بیمار به اشیاء هادی مانند تخت جراحی، قسمت های فلزی دیگر یا نواحی مرطوب و غیره جاری می شود و چگالی جریان می تواند بسیار بزرگ باشد و باعث ایجاد سوختگی در نواحی تماس بیمار با این قسمت ها شود.
    • سطح هادی الکتریکی بیمار حداکثر cm2180 است و صفحه بیمار بهتر است روی بازوها یا ران ها نزدیک ناحیه ای که عمل جراحی انجام می شود بسته شود.
    • صفحه بیمار در محدوده مشخص شده باید تا جایی که ممکن است از ناحیه ای که عمل جراحی روی آن انجام می شود دور باشد.
    • هنگام جایگذاری الکترودها و اتصالات دقت زیادی باید به عمل آید. مسیر جریان فرکانس بالا در بدن بیمار باید تا جایی که ممکن است کوتاه باشد. بنابراین صفحه بیمار باید به ناحیه ای که عمل جراحی روی آن انجام می شود نزدیک باشد و اتصال الکتریکی خوبی با پوست بیمار داشته باشد.
    • در طول عمل جراحی صفحه بیمار باید با پوست بیمار اتصال کامل و قابل اطمینانی داشته باشد و اگر صفحه بیمار روی اندام ها بسته شود نباید باعث ایجاد خونریزی شود.
    • کابل های الکترودهای فرکانس بالا باید تا جایی که ممکن است کوتاه باشد و پیچ خوردگی نداشته باشند و نباید با بیمار و کابل های دیگر تماس داشته باشند.
    • رسانایی الکتریکی پوست در محل نصب صفحه بیمار باید با پاک سازی از چربی، ماساژ و برس کشیدن و مالیدن محلول نمک افزایش یابد تا عبور جریان فرکانس بالا بهتر شود.
    • صفحه بیمار را نباید مستقیما روی رگ های بزرگ نزدیک پوست نصب کرد. این صفحه باید طوری محکم قرار گیرد که حتی اگر بیمار حرکت کرد تمام سطح تماس و اتصالات مربوطه به جای باقی بمانند.
    • الکترود خنثی نباید روی نواحی استخوانی یا مو دار بسته شود. موهای ناحیه ای که صفحه بیمار روی آن بسته می شود، باید پیش از عمل جراحی تراشیده شود.
    • در هنگام استفاده از دستگاه نباید بیمار با قسمت های فلزی که زمین شده اند تماس پیدا کند. این مسئله ممکن است در برخی جراحی ها امکان پذیر نباشد. در هر صورت برای بیشتر کردن ایمنی بیمار، باید استفاده از این قبیل موارد در جراحی کاهش پیدا کند.
    • کابل های دستگاه نباید به گونه ای قرار گیرند که در تماس با بدن بیمار یا سایر کابل ها باشند.
  • الکترودها و پروب های دستگاه های مانیتورینگ، تحریک کننده ها و دستگاه ها و تجهیزات تصویر برداری می توانند مسیری برای عبور جریان فرکانس بالا حتی در حالتی که با باطری تغذیه شده یا ایزوله شده باشند، ایجاد کنند. جهت کاهش احتمال خطر الکترودها و پروب های این وسایل باید تا حد امکان از تجهیزات الکتروکوتر دور باشند (چه دستگاه و چه الکترود خنثی). امپدانس ورودی الکترود دستگاه مانیتور می تواند از خطر سوختگی بکاهد اما در هنگامی که از الکترودهای سوزنی استفاده می شود اتصال این الکترودها و دستگاه در هنگام کار با دستگاه الکتروکوتر باید جدا شوند تا از خطر سوختگی بیمار بکاهند.
    • کابل ها و لوازم جانبی چند بار مصرف باید مرتبا طبق دستور العمل های سازنده تست و ارزیابی شوند.
    • کاهش توان خروجی یا نقص در کارکرد دستگاه الکتروکوتر ممکن است از عدم اتصال صحیح الکترود زمین باشد. بنابراین تا شناسایی کامل دقیق عیب سیستم باید از بالا بردن یا افزایش توان دستگاه خودداری به عمل آید. در هنگام استفاده از حالت تک قطبی به علت حرکت های بیمار، ممکن است اتصال صحیح بین بیمار و الکترود دستگاه از بین برود.
    • استفاده از دستگاه الکتروکوتر می تواند باعث ایجاد تداخل امواج الکترو مغناطیس و تأثیر بر روی سایر دستگاه های پزشکی مانند پیس میکرهای قلبی شود. بنابراین پیش از استفاده باید، از خطرناک نبودن این امواج برای بیمار اطمینان حاصل شود
  • بیشتر بخوانید

خرید تجهیزات پزشکی دست دوم برای بیماران و پزشکانی که هزینه‌های هنگفتی را برای درمان بیماری خود پرداخت کرده‌اند، می‌تواند گزینه بسیار مناسبی باشد. تجهیزات پزشکی استوک قطعا هزینه‌های مناسب‌تری نسبت به تجهیزات نو دارند و در مواردی که فرد مصرف‌کننده دیگر نیازی به لوازم مصرفی پزشکی استفاده شده خود ندارد، گزینه خوبی برای خرید شما میباشد.

استفاده کردن از تجهیزات پزشکی دست دوم

از آنجایی که لوازم پزشکی دست دوم راه حل بسیار مناسبی برای افراد و ارگان‌های با بودجه‌های محدود است، توجه کنید که در هنگام خرید این گونه وسایل توجه لازم را برای خرید کالای مصرفی خود مبذول دارید و حتما از تاریخ انقضای کالا و یا دستگاه مطمئن شوید.

در نهایت پس از دقت و توجه، چنانچه دستگاه و ابزار پزشکی دست دوم خود را خریداری کردید، بهتر است در نهایت دقت تمام قسمت های آن را بررسی کنید تا مشکلی در دستگاه وجود نداشته باشد و خطری جان بیمار و نیز اوپراتور دستگاه را تهدید نکند. پس از بررسی تمام قسمت های دستگاه نیز بهتر است به صورت دوره ای دستگاه را بررسی کنید تا از آسیب های احتمالی وارد شده بر دستگاه مطلع شده و نسبت به رفع هر چه سریعتر آن ها اقدام نمایید.

تمیز کردن تجهیزات پزشکی

همانطور که گفتیم نگهداری از تجهیزات پزشکی بسیار با اهمیت بوده و هزینه‌های شما را در طولانی مدت جبران می‌کند. یکی از مراحل نگهداری مناسب از تجهیزات پزشکی، تمیز کردن پیوسته دستگاه ها و لوازم است که بایستی به شیوه ای اصولی و با رعایت نکاتی صورت گیرد.

پس از انجام بازرسی دستگاه ها و تجهیزات، بایستی تمیز کردن قطعات و قسمت‌های مختلف تجهیزات پرشکی مصرفی را آغاز کرد. دقت کنید که برای تمیز کردن این دستگاه‌ها بایستی از محلول‌هایی استفاده کنید که شرکت تولید کننده آن را مجاز دانسته است. همچنین روغن‌ها یا محلول‌هایی که به منظور پاکسازی قسمت های بیرونی دستگاه‌ها استفاده می شوند، نباید بر روی تجهیزات باقی بمانند و بایستی در انتهای کار، آن ها را کاملا از سطح دستگاه پاک کرد.

برای تمیز کردن قسمت های داخلی دستگاه های مهم پزشکی نیز بایستی از دستگاه ها مکنده مخصوص و یا هوای فشرده استفاده کرد تا اجزای الکتریکی و یا الکترونیکی این دستگاه ها آسیب نبینند. چنانچه دستگاه فیلتر داشته باشد نیز، فیلتر ها بایستی به طور مداوم تعویض شده و یا تمیز شوند. علاوه بر این ها چنانچه دستگاه شما با مواد آلوده کننده و یا خون و دیگر بقایا در ارتباط است، بایستی آن را مرتب تمیز کرده و قسمتهای رابط را نیز به درستی پاکسازی کرد.
بیشتر بدانید

پارامترهایی که با دستگاه اسپیرومتری اندازه گیری میشوند:

به طور کلی اسپیرومتری مقادیر زیر را اندازه‌گیری می‌کند:

  • FEV1: به حجم هوایی که در ثانیه اول یک بازدم فعال و پرفشار که بعد از یک دم عمیق انجام می‌شود، از ریه‌ها خارج می‌شود، گفته می‌شود؛ که به عنوان یکی از شاخص‌های اندازه‌گیری تخلیه هوا از ریه پر از هوا، به حساب می‌آید.
  • VC: حداکثر هوایی است که توسط یک مانور تنفسی پرفشار یا آهسته، می‌تواند وارد ریه و یا از آن خارج شود.
  • PEF: حداکثر میزان جریان بازدم می‌باشد و در مراحل ابتدایی مانور بازدم پرفشار رخ می‌دهد.
  • آماده‌سازی: دستگاه اسپیرومتری را بر روی یک سطح صاف قرار دهید و مطمئن شوید که باتری‌های آن به اندازه کافی شارژ شده باشند یا منبع تغذیه برق برقرار باشد.
  • نشستن به حالت راحت: فرد باید به حالت نشسته و راحت نشود. اگر ممکن است، دستگاه را روی میز یا سطحی قرار دهید که فرد بتواند دستگاه را به راحتی در دست گیرد.
  • تنفس عادی: فرد باید چندین نفس عمیق و عادی بگیرد تا به راحتی در روند تنفس شرکت کند.
  • آموزش به فرد: اگر این استفاده اولیه از اسپیرومتری است، به فرد توضیح دهید که باید دستگاه را به دهان و بینی خود بگیرد و نفس عمیقی بکشد.
  • اجرای تست: معمولاً اسپیرومترها دارای دکمه‌هایی هستند که با فشار دادن آنها تست تنفسی را آغاز می‌کنید. در هنگام اجرای تست، فرد باید نفس عمیقی بکشد و هوای حاصل را به سرعت و به حداکثر توان خود از ریه‌ها خروج دهد.
  • تکرار تست: تکرار تست چندین بار تا اطمینان از دقت و اعتبار نتایج حاصل شود. بین هر تست، چند لحظه استراحت کنید.
  • ثبت نتایج: نتایج تست اسپیرومتری معمولاً به صورت اطلاعاتی در خود دستگاه نمایش داده می‌شود. این نتایج شامل پارامترهایی نظیر حجم انتفاخ (FEV1)، ظرفیت حجمی، و سایر مقادیر تنفسی می‌باشند.
  • تحلیل نتایج: نتایج باید توسط پزشک یا متخصص تنفسی تحلیل شوند. این نتایج ممکن است به ارزیابی عملکرد تنفسی، تشخیص بیماری‌های تنفسی، و نظارت بر درمان‌های تنفسی کمک کنند.
  • سعی کنید از سه ساعت قبل از تست با معده خالی سپری کنید. باید کامل هوشیار و آماده به این کار باشید.باید لباس مناسب و راحتی بپوشید تا ریه به راحتی منبسط  و منقبض شود. قبل از انجام تست از استفاده داروهایی که مرتبط با ریه هستند اجتناب کنید. نکته ی بسیار مهم دیگر این است که حتما تایید این کار را از پزشک معالج خود داشته باشید.
  • اطلاعاتی از قبیل سن، وزن و قد را حتما همراه گزارش بیاورید همچنین در مورد نژاد و سیگاری بودن هم اگر نکته ی خاصی دارید با پزشکان باید در میان گذاشته شود.

چه پزشکانی از دستگاه اسپیرومتری استفاده میکنند؟

پزشکان عمومی:

پزشکان عمومی ممکن است از اسپیرومتری برای اندازه‌گیری تنفس بیماران در زمان معاینات روزانه و ارائه خدمات پزشکی عمومی استفاده کنند. این ابزار به آن‌ها کمک می‌کند تا وضعیت تنفسی فرد را ارزیابی کرده و نقص‌ها یا بیماری‌های مرتبط با سیستم تنفسی را تشخیص دهند.

متخصصان تنفسی:

اختصاصی ترین کاربران اسپیرومتریها متخصصان تنفسی هستند. این افراد با استفاده از این دستگاه به طور دقیق عملکرد تنفسی ریه‌ها و مشکلات مرتبط با تنفس را ارزیابی می‌کنند. آنها از این اطلاعات برای تشخیص بیماری‌های تنفسی، نظارت بر پیشرفت درمان‌ها، و بهبود کیفیت زندگی بیماران استفاده می‌کنند.
بیشتر بخوانید

وجود دستگاه الکتروشوک در زندگی ما انسان هایی که همواره با خطرات و اتفاقات پیش بینی نشده و غیر قابل انکار مواجه است، یک ضرورت به حساب می آید. وجود عارضه هایی چون حملات یا ایست قلبی، بیماری های قلبی و عروقی، مددکار، پزشک یا پرستار را وادار به احیاء سریع بیمار میسازد.

تغییر سبک زندگی، عوامل ژنتیکی، افزایش سن و سال، انسان ها را در معرض خطر سکته یا ایست قلبی قرار خواهند داد. همین امر وجود دستگاه های الکتروشوک را به یک ضرورت تبدیل ساخته است.

در ادامه قصد داریم شما را با انواع این دستگاه ها، عوامل تاثیر گذار بر قیمت دستگاه الکتروشوک و نحوه خرید نوع دست دوم این دستگاها بیشتر آشنا کنیم. پس با ما تا انتها همراه بمانید.

کاربرد دستگاه الکتروشوک

دستگاه الکتروشوک با توجه به نوع کارایی، در محیط های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. در حالت کلی موارد استفاده از این دستگاه ها را می توان در دسته های زیر جای داد:

  • در اتاق عمل، بخش مراقبت های ویژه، اورژانس ها، اتاق احیاء مراکز درمانی، بیمارستان‌ها و کلینیک های مختلف
  • در هلیکوپترهای امداد، آمبولانس ها، مراکز سیار امداد و نجات و مراکز فوریت های پزشکی
  • در فضاهای عمومی و محیط هایی که افراد با احتمال بیشتری دچار عارضه های قلبی شده و نیاز به کمک پیدا می کنند از جمله دانشگاه ها، باشگاه های ورزشی، استادیوم ها، مدارس، مراکز آتش نشانی، ایستگاه های پلیس و نیروی انتظامی، ایستگاه های قطار، فرودگاه ها و ... .
  • در محل سکونت افرادی که به بیماری های حاد قلبی مبتلا بوده و در معرض حملات قلبی قرار دارند. معمولا بدن این افراد به دستگاه الکتروشوک کاشتنی مجهز می شود.

خرید دستگاه الکتروشوک

انتخاب و خرید دستگاه الکتروشوک به دلیل تنوعی که این دستگاه ها در کارایی، کیفیت و ابعاد دارند، نیاز به دقت و آگاهی کافی دارد. در زمان خرید این دستگاه ها موارد زیر را مدنظر قرار دهید:

  • توجه به قیمت دستگاه دفیبریلاتور و بودجه ای که برای خرید آن در نظر گرفته اید.
  • انتخاب دستگاه، متناسب با محیط مورد نظر و کارایی که از آن انتظار داریددستگاه دفیبریلاتور اتوماتیک کاربری ساده تری داشته و برای محیط های عمومی با تعداد مراجعه کنندگان کمتر مناسب است. برای بیمارستان ها و درمانگاه هایی که دستگاه های دقیق تری نیاز می باشد، نوع دستی ایده آل به نظر می رسد.
  • توجه به ویژگی های جانبی دستگاه از جمله قابل شارژ یا باتری خور بودن دستگاه، قابل حمل یا غیر قابل حمل بودن آن، ابعاد و وزن دستگاه، نوع الکترودهای الکتروشوک که یکبار مصرف یا دائمی هستند و ... .
  • انتخاب دستگاه هایی با برند و گارانتی معتبر و خرید از فروشگاه های مطمئن و شناخته شده.

تذکر: چنانچه قصد خرید دستگاه الکتروشوک دست دوم را دارید بهتر است برای اطمینان از سلامت و عملکرد دستگاه، به فروشندگان معتبر و متخصص مراجعه فرمایید. در ادامه در این مورد بیشتر صحبت خواهد شد.

دستگاه الکترو کوتر

الکترو کوتر یا الکترو سرجری در حقیقت یک ژنراتور بسامد رادیویی است. دو الکترود به ژنراتور بسامد رادیویی (RF) متصل می‌شود که یکی از آنها فعال است و سطح مقطعی بسیار کوچکتر نسبت به الکترود دیگر دارد.

الکترود فعال، معمولاً به شکل یک ابزار یا پروب ساخته می‌شود و توسط پزشک معالج به کار می‌رود. الکترود غیرفعال، سطح بسیار بزرگتری دارد. این الکترود که به «صفحه ی بیمار» موسوم است، از یک سطح با جنس رسانا تشکیل می‌شود که زیر ران یا باسن بیمار قرار می‌گیرد. دستگاه های جدید به علت فرکانس بالا بدون اتصال این صفحه با بدن بیمار نیز کار میکنند.

انواع الکترو کوتر

مونوپلار

در این روش که تک قطبی نیز نامیده میشود جریان به محل مورد نظر رفته و پس از ایجاد برش در بافت، به صفحه بیمار و سپس به دستگاه بر میگردد. از این روش در جراحی هایی که احتمال خونریزی زیادی دارند استفاده میشود و طیف جریانی آب بیشتر است.

  • درجات مانور بسیار بیشتر نسبت به بای پولار دارد.
  • قابلیت برداشتن ضایعات بسیار ظریف تر و زیباتر از بایپولار دارد.
  •  قدرت مونوپلار در مقایسه با بای پلار بیشتر است.
  • نیدل های مختلف ازجمله لوپ الکترود برای برداشتن پولیپ ها و بال الکترود برای کواگوله بهتر و سریعتر دارد.
  • قابلیت استفاده در اورولوژی در پروستاتکتومی و ENT و لاپاراسکوپی به‌صورت بسیار کارامد دارد.
بای پلار

روش دو قطبی در جراحی های حساس تر مانند مغز و اعصاب استفاده میشود که لازم است قدرت الکتریسیته دستگاه کم شود تا از خونریزی جلوگیری کند. علاوه بر این به بافت های کناری نیز آسیبی وارد نشود. این روش بدین صورت است که صفحه ی بیمار حذف میشود و جریان از همان ابزاری که وارد شده خارج میشود.

  • بخاطر متمرکز بودن جریان در یک نقطه مطمئن ترین روش استفاده از RF میباشد.
  •  روش بسیار کارامد در برداشتن تیروئید بخصوص هنگام جداکردن عصب متصل به این عضو است
  •  برای بیمار هایی که از پیس میکر یا انواع پروتز استفاده میکنند تنها روش امن در جراحی میباشد.
  •  جهت استفاده برای بستن عروق ضخیم با استفاده از “ترمو استپلر” که فقط با روش بایپولار میسر است.
  • توان های مورد استفاده از مونوپلار معمولا بالاتر از بایپولار است.بسته به موضعی که کار میکنیم توانها متفاوت است.مثلا در کاربردهای پوستی برای برای برش (cut) از توان حدود ۵٠ وات استفاده میشود ولی در درمانهای پروستات،
    معمولا از توان ١٢٠ وات و بالاتر هم استفاده میشود. درحالیکه در کواگولیشن یا انعقاد از توان های کمتری (معمولا٣٠درصد کمتر از کات) استفاده میشود.

دستگاه مانیتور علائم حیاتی به طور مستمر پارامترهای خاصی مانند امواج سیگنال قلب یا (ECG)، ضربان قلب،فشار خون غیر تهاجمی، آریتمی، سرعت تنفس، درصد اشباع اکسیژن خون، دما، فشار خون تهاجمی و دی اکسید کربن را اندازه گیری کرده و بر روی صفحه نمایش نشان میدهد. هم چنین در شرایط نامطلوب، هشدارهای لازم را به کادر درمانی اعلام میکند. هر کدام از پارامترهای نام برده یک ماژول نامیده میشوند.

یکی از قابلیت های مانیتور علائم حیاتی قابلیت اتصال آن به سیستم سانترال است. در بخش مراقبت های ویژه، در کنار هر تخت یک مانیتورینگ علائم حیاتی قرار دارد و تمام این مانیتورها به سیستم سانترال وصل هستند و از طریق کادر درمان کنترل و مشاهده میشوند. عملکرد دستگاه به این صورت است که ورودی های اندازه گیری شده پس از تقویت و پردازش، به صورت شکل موج یا عددنمایش داده میشوند. هم چنین یک محدوده استاندارد برای هر یک از این پارامترها تعریف شده است که در صورت خروج مقدار اندازه گیری شده از این بازه استاندارد، سیستم هشدار دستگاه فعال میشود. در مواقعی که لیدها برای اندازه گیری ECG به درستی متصل نشده باشند نیز آلارم دستگاه به صدا در می آید.

اجزای دستگاه مانیتور علائم حیاتی

صفحه نمایش وصفحه کلید جهت تنظیمات گوناگون دستگاه.

ماژول های مختلف که بدر مطلب به آن ها اشاره شده است.

حسگرها که با توجه به ماژول های دستگاه شامل حسگر دما، کاف فشارسنج اتوماتیک، پروب ECG و پروب پالس اکسیمتر میباشند.

باتری دستگاه که به دو صورت اصلی و پشتیبان قرار داده شده است. باتری اصلی از نوع نیکل کادمیوم یا سرب و اسیدی است. باتری پشتیبان یک باتری ۳ ولتی کوچک است و برای مواقع اضطراری و مهم تعبیه شده است.

برد تغذیه برای تبدیل ولتاژ برق شهری به ولتاژ مورد نیاز دستگاه مانیتور علائم حیاتی.

ماژول هایی که با مانیتور علائم حیاتی اندازه گیری میشوند:

نمایش امواج سیگنال قلب(ECG)، سیگنال تنفسی بیمار، نرخ ضربان قلب و نرخ تنفس.

ماژول درصد اشباع اکسیژن خون یا SpO2: برای اندازه گیری آن از فناوری نوری استفاده میشود بنابراین باید دقت شود که عوامل مانند حرکت بیش از حد بیمار، نور زیاد محیط، قرار دادن نامناسب پروب، تداخل الکترمغناطیسی با دستگاه ام آر آی و افت جریان خون ناشی از شوک بیمار بر روی نتیجه حاصل اثر میگذارند.

اندازه گیری غیر تهاجمی فشار خون یا NIBP (Noninvasive blood pressure): در صورتی که نرخ ضربان قلب کمتر از ۴۰ یا بیشتر از ۲۴۰ باشد یا در اثر عواملی مانند آریتمی، ورم شدید، تغییرات سریع فشار خون و حرکت شدید بیمار این اندازه گیری با مشکل روبرو میشود.

این اولین مطالب آزمایشی وبلاگ من می باشد و به زودی حذف خواهد شد.
امروز ارتباط و تبادل اطلاعات نقش بسیار مهمی در رشد و فرهنگ مردم یک کشور و جامعه را دارد و وبلاگ یکی از راه های سریع انتقال اطلاعات و ارتباط مردم یک جامعه با هم می باشد .
شما به راحتی می توانید مطالب مورد علاقه , کارهای روزمره , علم و فرهنگ را در وبلاگ خود انتشار دهید و با سایر دوستان خود به گفتگو و تبادل نظر بپردازید .
این دومین مطلب آزمایشی وبلاگ من هستش و به زودی این متن حذف خواهد شد .
وبلاگ چیست ؟
وبلاگ یا وب‌نوشت که به آن تارنوشت، تارنگار یا بلاگ و به زبان انگلیسی(Blog) هم می‌گویند، وبلاگ حاوی اطلاعاتی مانند: گزارش روزانه، اخبار، یادداشت‌های شخصی و یا مقالات علمی مورد نظر طراح آن است. وبلاگ ترکیبی از دو کلمۀ «web» و «log» به معنای ثبت وقایع روزانه است .مطالب وبلاگ بر مبنای زمانی که ثبت شده گروهبندی و به ترتیب از تازه‌ترین رخداد به قدیم ارائه می‌گردد. نویسندهٔ ویلاگ، وب‌نویس یا تارنویس نامیده می‌شود و ممکن است بیش از یک نفر باشد، وب‌نویس به گزارش مداوم رویدادها، خاطرات، و یا عقاید یک شخص یا یک سازمان می‌پردازد. واحد مطالب در وبلاگ،پست است، معمولاً در انتهای هر مطلب، برچسب تاریخ و زمان، نام نویسنده و پیوند ثابت به آن یادداشت ثبت می‌شود. فاصلهٔ زمانی بین مطالب وبلاگ لزوماً یکسان نیست و زمان نوشته ‌شدن هر مطلب به خواست نویسندهٔ وبلاگ بستگی دارد. مطالب نوشته شده در یک وبلاگ همانند محتویات یک وب‌گاه معمولی در دسترس کاربران قرار می‌گیرد. در بیشتر موارد وبلاگ ها دارای روشی برای دسترسی به بایگانی یادداشت‌ها هستند (مثلاً دسترسی به بایگانی بر حسب تاریخ یا موضوع). بعضی از وبلاگ ها امکان جستجو برای یک واژه یا عبارت خاص را در میان مطالب به کاربر می‌دهند.